| Pawfunia |
| Administrator |
|
| |
| Dołączył: 12 Lip 2005 |
| Posty: 71 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/6
|
|
|
|
 |
|
 |
|
Miliony lat temu chodziły po ziemi zwierzęta podobne do kotów. Były nieco masywniejsze i dziksze niż jakiekolwiek z dzisiaj żyjących kocich stworzeń. Kotowate są najwyższym szczeblem rozwoju drapieżnych, lecz wielu potomków wczesnych zwierząt podobnych do kotów było dość małymi drapieżnikami. Najwcześniejsi znani z wykopalisk przodkowie kotowatych pochodzą z eocenu, a więc sprzed około 50 milionów lat. Z nich ukształtowały się drogą ewolucji gatunki dużych i małych kotowatych, takie jak lew i kot domowy, które żyją dzisiaj. W innej linii ewolucji powstały, obecnie już wymarłe, koty szablozębne, nazwane tak z powodu bardzo dużych, podobnych do sztyletów kłów w górnej szczęce. Zębami tymi zabijały ofiary, zadając im rany kłute. Podobnie jak wśród dzisiejszych kotowatych, istniały duże i małe koty szablozębne. Najlepiej poznanym gatunkiem jestamerykański smilodont.
Lew i tygrys, największe koty współcześnie żyjące, miały przodków, których groźny wygląd budził przerażenie prehistorycznego człowieka. Równocześnie z przodkami tygrysa i lwa, w Starym Świecie [Machairodus] (Europa i Chiny) żył Machairodus. W górnej szczęce miał olbrzymie kły, które przypominały sztylety i dochodziły do 10-14 cm długości. Tylny, karbowany brzeg tworzył z nich niebezpieczną broń podczas gdy kły dolne były zredukowane. Gdyby było inaczej, zwierzę nie mogłoby otwierać paszczy. W Ameryce Machairodus miał swojego odpowiednika, którym był Smilodon, nazywany tygrysem szablistozębnym. Były to ostatnie wielkie drapieżniki. Żyły tylko w plejstocenie. Szczątki tych zwierząt zachowały się między innymi w pokładach bitumin. Smilodon miał potężne, górne kły, dużo większe niż Machairodus, osiągały długość 20 cm. Jest prawdopodobne, że gdyby były większe, zwierzę nie mogłoby się nimi posługiwać.
Jednym z przodków tygrysa szablozębnego był Homotherium. Zamieszkiwał w okreie plejstocenu tereny obecnej Francji. Jego szczątki znaleziono w Masywie Centralnym. Przewyższał on rozmiarami tygrysa szablozębnego. Jego czaszka miała 36 cm długości, podczas gdy czaszka tygrysa była o 6 cm krótsza. Miał on także bardzo rozwinięte kły.
W trzeciorzędzie (oligocen, miocen), w Ameryce wśród kotowatych żył Dinictis. Miał te same cechy charakterystyczne, co jego poprzednicy. Kły były tak rozwinięte, że rola zębów przednich ograniczyła się do zera. Te olbrzymie kotowate wyginęły całkowicie. Stworzono kilka hipotez dla wyjaśnienia ich zniknięcia. Część paleontologów twierdzi, że zbyt rozwinięte kły uniemożliwiły im przystosowanie do zmieniających się warunków środowiska, co spowodowało ich zgubę. Te wyjątkowe zęby zmuszały zwierzęta do rozwierania paszczy w sposób nadmierny.
W trawie przyczaił się tygrys szablozębny. Spokojnie czeka, aż zbliży się do niego koń. W stosownym momencie wyskakuje z kryjówki i rzuca się na upatrzoną ofiarę. Jedyną szansą na uratowanie życia była dla ssaków roślinożernych ucieczka. Górne kły tego tygrysa były ogromnie [Czaszka tygrysa szablozębnego] długie! Aby dostatecznie głęboko wbić je w ciało ofiary, musiał bardzo szeroko otwierać paszczę. Jego żuchwa, kryjąca małe kły, znajdowała się wówczas w pozycji pionowej. Tygrys szablozębny polował inną techniką niż lew, gdyż jego przednie łapy były dużo silniejsze od tylnych. Ssak ten, żyjący na prerii Ameryki Północnej około miliona lat temu, z pewnością zasłużył sobie na nazwę, jaką nadali mu paleontolodzy. Tygrys szablozębny, wzrostu niewielkiego lwa, przypominał dzisiejsze kotowate. Miał zaokrągloną czaszkę, krótki pysk, zęby przystosowane do wyszarpywania mięsa i dosyć krótki ogon. Szczątki tego zwierzęcia znaleziono w pokładach asfaltu w Kalifornii.
[link widoczny dla zalogowanych]
Opis ze strony [link widoczny dla zalogowanych] |
|
